ز پرگار فلک نقشی به روی کار می آید

کزو کاری به یاد دور بی پرگار می آید

جهان عالی بنائی می نهد کز ارتفاع آن

اساس قوت شاهی به پای کار می آید

چو نقد مهر اینک می دود در مشرق و مغرب

در این دارالعیار آن زر که پر معیار می آید

سواری می کند زین رخش ناهموار دوران را

که از دهشت بزیر ران او هموار می آید

همایون گلبنی سر می کشد زین گلستان کزوی

به دست دوست گل در چشم دشمن خار می آید

در آیین بندی مصر دل افزائید کز کنعان

نوآئین یوسفی دیگر به این بازار می آید

ز باغ پادشاهی صد نهال آمد به بار اما

به بار این بار زرین نخل گوهر بار می آید

شه شهزاده های دهر سلطان حمزه غازی

که بختش را ز تاج و تخت کسری عار می آید

به هر جا می نهد پا بر زمین در گوش اقبالش

مبارک باد شاهی از در و دیوار می آید

به بام بار گاه او به تقریب کشک داری

قمر هر شب فروزین گنبد دوار می آید

به عنوان تقاضا دولت پر صولت شاهی

به پای خویش روزی بردرش صدبار می آید

عنان رخش اگر تا بد ز جولانگه سوی بستان

ز شوق اندر رکابش سرو در رفتار می آید

سبک وزن است سنگ پادشاهی در ترازویش

که در چشم کیاست بس گران مقدار می آید

به ملک خصم حالا می رود آوازهٔ تیغش

چوبانگ سیل شهرآشوب کز کوهسار می آید

جهان بادا به او نازان که در بدو جهانگیری

زر ز مش بوی رزم حیدر کرار می آید

دو پیکر می کند در یک نفس صد کوه پیکررا

چو با شمشیر بران بر سر پیکار می آید

به سهمی فرد و یکتا می شود توسن سوار اکنون

که بر وی آفرین از واحد قهار می آید

اگر باشد حصار چار رکن عالم از آهن

به دست فتح آن گیتی ستان ناچار می آید

امل پای ظهورش در میان آورده کاغذ را

مراد اندر کنار آرزو دشوار می آید

در استقبال عهدش وقت را سعیست روزافزون

که از سرعت به دهر امسال بیش از پار می آید

ز وی ای دهر ایمن باش در سالاری عالم

کزوالحال کار صد جهان سالار می آید

هلالی می شود پیدا به زیر دامن گردون

چو با چتر شهنشاهی سلیمان وار می آید

ولی تابان هلالی کافتاب اندر جوار آن

به صد ضعف سها در دیدهٔ پندار می آید

در آئین جهانداری ازین خرد بزرگ آئین

زیاد از صد جم و دارا و کسری کاری می آید

در آفاق آن چه ابر دست او برخلق می بارد

حساب آن زدست خالق جبار می آید

اگر صد بحر احسان محتشم من بعد از هر سو

به جنبش بهر بیع گوهر اشعار می آید

تو از همت باب لطف این شهزاد لب تر کن

کز انهار نوالش بحر در زنهار می آید

به مدت گرچه شد سی سال کز نزد شهنشاهان

برایت نقد و جنس از اندک و بسیار می آید

بشارت باد کایندم روی دربخشنده ای داری

که عارش از عطای درهم و دینار می آید

زری و خلعتی هربار می آمد تماشا کن

که چون با خلعت زر اسب زین انبار می آید

به شاهان تا به اولاد جهانبان نوبت شاهی

مدام از اقتضای دولت بسیار می آید

همین شهزاده تا روز جزا زیب جهان بادا

که خوش زیبنده در چشم اولوالابصار می آید